Luminaw sa iyo sa aklat na ito na ang Islam ay ang Relihiyon mula kay Allah. Ito ang totoong Relihiyon. Ito ang Relihiyon na inihatid ng lahat ng propeta at isinugo. Naghanda na si Allah ng malaking gantimpala sa mundo at kabilang-buhay sa sinumang sumampalataya rito at nagbanta ng matinding pagdurusa sa sinumang tumangging sumampalataya rito.

Sapagkat si Allah ang Tagapaglikha, ang Nagmamay-ari at ang Namamahala sa Sansinukob na ito — samantalang ikaw, tao, ay isa sa mga nilikha Niya — nilikha ka Niya, pinasunud-sunuran Niya sa iyo ang lahat ng nasa Sansinukob, isinabatas Niya ang batas Niya at inutusan ka Niya na sundin ito. Kaya kung sumampalataya ka, tumalima ka sa ipinag-utos Niya sa iyo at itinigil mo ang anumang sinaway Niya sa iyo ay matatamo mo ang ipinangako Niya sa iyo sa tahanan sa kabilang-buhay: ang lugod na mananatili.

Liligaya ka sa mundo sa pamamagitan ng ibinibiyaya sa iyo na mga uri ng lugod at magiging kawangis ka ng pinakalubos sa mga tao sa pag-iisip at pinakadalisay sa kanila sa mga kaluluwa. Sila ay ang mga propeta, ang mga sugo, ang mga matuwid at mga anghel na malapit kay Allah.

Kung tumanggi kang sumampalataya at sumuway ka sa Panginoon ay mapapahamak ang mundo mo at ang kabilang-buhay mo at mahaharap ka galit Niya at parusa Niya sa mundo at kabilang-buhay. Ikaw ay magiging kawangis ng pinakamasama sa mga nilikha, pinakakulang sa kanila sa mga pang-unawa at pinakahamak sa kanila sa mga kaluluwa: ang mga demonyo, ang mga nang-aapi, ang mga nanggugulo at ang mga nagdidiyus-diyusan. Ito ay ayon sa paglalahat.

Maglilinaw ako sa iyo ng ilan sa mga kahihinatnan ng kawalang-pananampalataya sa paraang madetalye:

1. Ang Pangamba at Kawalan ng Katiwasayan

Pinangakuan ni Allah ang mga sumampalataya sa Kanya at sumunod sa mga sugo Niya ng lubos na katiwasayan sa buhay sa mundo at sa kabilang-buhay. Nagsabi si Allah:

Si Allah ang Tagapagpatiwasay at ang Tagpagbantay. Siya ang Nagmamay-ari sa lahat ng nasa Sansinukob. Kapag umibig Siya sa isang tao dahil sa pananampalataya nito ay pinagkakalooban Niya ito ng katiwasayan, katahimikan at kapanatagan. Kapag tumangging sumampalataya ang tao ay aalisin Niya rito ang kapanatagan nito at ang katiwasayan nito.

Kaya hindi mo siya makikita kundi nangangamba sa kahahantungan niya sa tahanan sa kabilang-buhay, nangangamba para sa sarili niya sa mga karamdaman at mga sakit, at nangangamba sa hinaharap niya sa mundo. Dahil dito ay lumitaw ang pamilihan ng insurance para sa buhay at mga pag-aari dahil sa kawalan ng katiwasayan at kawalan ng pananalig kay Allah.

2. Ang Masikip na Pamumuhay

Nilikha ni Allah ang tao. Pinasunud-sunuran Niya para sa kanya ang lahat ng nasa Sansinukob. Hinati-hati Niya sa bawat nilikha ang bahagi nito na panustos at buhay. Kaya ikaw ay nakakikita na ang ibon ay umaalis sa pugad nito upang maghanap ng ikabubuhay nito at pupulutin iyon. Nagpapalipat-lipat ito mula sa isang sanga patungo sa isa pang sanga. Umaawit ito ng napakatamis na mga himig.

Ang tao ay isang nilikha na kabilang sa mga nilikhang ito na hinatian ng ikabubuhay ng mga ito at buhay ng mga ito. Kaya kung sumampalataya siya sa Panginoon nito at nanatili sa Batas Niya ay pagkakalooban siya ng kaligayahan at katiwasayan at padadaliin ang nauukol sa kanya, kahit pa wala siyang anuman kundi ang pinakamaliit na mga kailangan ng buhay.

Kung tumanggi siyang sumampalataya sa Panginoon niya at nagmalaki sa pagtanggi sa pagsamba sa Kanya ay gagawin Niya ang buhay niya na masikip at titipunin sa kanya ang mga alalahanin at mga pighati, kahit pa man nagtaglay siya ng lahat ng kaparaanan ng kapahingahan at uri ng pampalugod. Hindi mo ba nakikita ang dami ng mga nagpapatiwakal sa mga bansang naggagarantiya sa mga mamamayan ng mga ito ng lahat ng kaparaanan ng luho? Hindi mo ba nakikita ang pagsasayang sa mga klase ng mga kasangkapan at mga uri ng paglalakbay alang-alang sa pagpapakaligaya sa buhay?

Tunay na ang nagtutulak sa pagsasayang doon ay ang kawalan ng puso ng pananampalataya, ang pagkadama ng paninikip ng dibdib at paninikip ng buhay at ang pagtatangka na itaboy ang pagkabagabag na ito sa pamamagitan na iba-ibang mga pabagu-pabagong kaparaanan. Nagsabi si Allah ng totoo yamang sinasabi Niya:

3. Namumuhay siya sa pakikipagtunggali sa sarili niya at sa Sansinukob sa paligid niya

Iyan ay dahil sa ang sarili niya ay nilalang sa paniniwala sa pagkaiisa ng Diyos. Nagsabi si Allah:

Ang katawan niya ay sumuko sa Tagapaglikha niya at tumahak sa sistema Niya. Ngunit walang ninais ang tumatangging sumampalataya kundi salungatin ang kalikasan niya at mamuhay ayon sa mga pinipiling kapasyahan niya na sumasalungat sa utos ng Panginoon niya. Kaya talagang kung ang katawan niya ay sumusuko, tunay na ang pagpipili niya ay sumasalungat naman.

Siya ay nasa isang pakikipagtunggali sa Sansinukob sa pagligid niya. Iyan ay dahil sa ang buong Sansinukob na ito mula sa pinakamalaki na mga galaxy nito hanggang sa pinakamaliit na mga kulisap nito ay tumatahak ayon sa pagtatakda na isinabatas para rito ng Panginoon nito. Nagsabi si Allah:

.” Bagkus ang Sansinukob na ito ay umiibig sa sumasang-ayon dito sa pagsuko kay Allah at nasusuklam sa sumasalungat dito.

Ang tumatangging sumampalataya ay ang nagmamatigas sa mga nilikhang ito yamang itinalaga niya ang sarili niya na sumasalungat sa Panginoon niya at nakikipagtulungan laban sa Kanya. Dahil dito ay naging karapat-dapat para sa mga langit, lupa at lahat ng nilikha na kamuhian siya at kamuhian ang kawalang-pananampalataya niya at ang pagtanggi niya.

Nagsabi si Allah:

Nagsabi naman Siya tungkol kay Paraon at sa hukbo nito:

4. Siya ay mamumuhay na isang mangmang

ito ay yamang ang kawalang-pananampalataya ay ang kamangmangan. Bagkus ay ito ang pinakamalaking kamangmangan dahil sa ang tumatangging sumampalataya ay hindi nakaaalam sa Panginoon niya. Nasasaksihan niya ang Sansinukob na ito na nilikha ng Panginoon niya at hinusayan Niya ang pagkalikha nito. Nakikita niya sa sarili niya ang kadakilaan ng pagkakayari at ang karangalan ng pagkalikha, pagkatapos ay hindi niya nakikilala kung sino ang lumikha sa Sansinukob na ito at bumuo sa sarili niya? Hindi ba ito ang pinakamalaking kamangmangan?

5. Nabubuhay siya na lumalabag sa katarungan sa sarili niya at lumalabag sa katarungan sa sinumang nasa paligid niya

Ito ay dahil sa siya ay nagpasunud-sunuran sa sarili niya para sa layuning iba sa layon ng pagkalikha rito. Hindi siya sumamba sa Panginoon niya, bagkus ay sumamba siya sa iba. Ang paglabag sa katarungan ay ang paglalagay sa isang bagay sa hindi nito kinalalagyan. Aling paglabag sa katarungan ang higit na malaki kaysa sa pagtutuuon ng pagsamba sa hindi karapat-dapat dito?

Nagsabi si Allah na nagsabi si Luqmán na marunong, na naglilinaw sa karumalan ng Shirk:

.

Siya ay isang kawalang-katarungan sa sinumang nakapaligid sa kanya na mga tao at mga nilikha dahil sa siya ay hindi nakakikilala sa karapatan ng isang may karapatan. Kaya kapag nangyari ang Araw ng Pagbangon ay tatayo sa harap niya ang bawat nilabag niya sa katarungan na tao o hayop, na hihiling sa Panginoon niya na gumanti para rito laban sa kanya.

6. Inilantad niya ang sarili niya sa suklam at galit ni Allah habang nasa mundo

Siya ay nagiging nakalantad upang babaan ng mga kasawian at dapuan ng mga krisis bilang agarang parusa.

Nagsabi si Allah:

Nagsabi pa Siya:

Sinabi pa Niya:

Ito ang kalagayan ng bawat tumatanggi sa pag-alaala kay Allah. Nagsabi Siya habang nagbabalita sa mga parusa sa mga nagdaang kalipunan na tumatangging sumampalataya:

. Nakikita mo rin ang mga kasawian ng nasa paligid mo na dinapuan ng kaparusahan ni Allah at parusang pambabala Niya.

7. Itatakda sa kanya ang kabiguan at ang pagkatalo

Kaya dahil sa paglabag niya sa katarungan ay naipatalo niya ang pinakamalaking tinatamasa ng mga puso at mga kaluluwa: ang pagkakilala kay Allah, ang pikipagpalagayang-loob sa pakikipagniig sa Kanya at ang kapanatagan.

Naipatalo niya ang buhay sa mundo dahil siya ay namuhay roon nang buhay na aba at nalilito. Naipatalo niya ang sarili niya, na alang-alang dito ay nagtitipon siya ng pakinabang, dahil hindi niya ito pinasunud-sunuran sa layon ng pagkakalikha rito. Hindi siya lumigaya sa mundo dahil sa sarili niya dahil ito ay namuhay nang hapis, namatay nang hapis, at bubuhayin kasama ng mga hapis.

Nagsabi si Allah:

Ipinatalo niya ang mag-anak niya dahil siya ay namuhay kasama nila sa pagtangging sumampalataya kay Allah, kaya naman sila ay tulad niya sa kapwa kahapisan at kasikipan ng buhay. Ang kahahantungan nila ay tungo sa Impiyerno. Nagsabi si Allah:

Sa Araw ng Pagbangon ay titipunin sila sa Impiyerno. Kaaba-abang pamamalagian! Nagsabi si Allah:

8. Namumuhay siya nang walang utang na loob sa Panginoon niya at nagkakaila sa biyaya Niya

Ito ay sapagkat si Allah ay lumikha sa kanya mula sa wala at nagpasagana sa kanya ng lahat ng biyaya kaya papaanong sumasamba siya sa iba sa Kanya, tumatangkilik sa iba pa sa Kanya at nagpapasalamat sa iba sa Kanya. Aling pagkakaila ang higit na malaki kaysa rito? Aling pagtanggi ang higit na karumal-dumal kaysa rito?

9. Pagkakaitan siya ng tunay na buhay

Iyon ay dahil sa ang tao na karapat-dapat sa buhay ay ang sumampalataya sa Panginoon niya, nakaalam sa layon niya, malinaw sa kanya ang kahahantungan niya at nakatiyak sa pagbubuhay sa kanya. Nalalaman niya ang karapatan ng bawat may karapatan kaya naman wala siyang ikakailang karapatan at wala siyang pipinsalaing nilikha.

Namumuhay siya nang pamumuhay ng mga maligaya at matatamo niya ang kaaya-ayang buhay sa mundo at kabilang-buhay. Nagsabi si Allah:

at sa kabilang-buhay naman:

Tungkol naman sa namuhay sa buhay na ito nang pamumuhay na kawangis ng buhay ng mga hayop — kaya naman hindi niya nakikilala ang Panginoon niya, hindi niya nababatid ang layon sa kanya at hindi niya nalalaman ang kahahantungan niya, bagkus ang layon niya ay kumain, uminom at matulog — ay ano na ang kaibahan sa pagitan niya at ng lahat ng hayop? Bagkus siya ay higit na ligaw kaysa sa mga ito.

Nagsabi si Allah:

Nagsabi pa Siya:

10. Siya ay mamamalagi sa pagdurusa

Iyon ay dahil sa ang tumatangging sumampalataya ay lilipat-lipat mula sa isang pagdurusa patungo sa isa pang pagdurusa. Siya ay lalabas sa mundo, noong nalagok na niya ang mga kapaitan doon at mga kasawian doon, patungo sa tahanan sa kabilang-buhay. Sa unang yugto niyon ay may magbababaan na mga anghel ng kamatayan na uunahan ng mga anghel ng pagdurusa upang magpalasap sa kanya ng pagdurusa na karapat-dapat sa kanya. Nagsabi si Allah:

Pagkatapos kapag lumabas na ang kaluluwa niya at ibinaba na sa libingan niya ay makikipagkita siya sa higit na matinding pagdurusa. Nagsabi si Allah, na nagbabalita tungkol sa mga kampon ni Paraon:

Pagkatapos kapag nangyari na ang Araw ng Pagbangon [ng mga patay], binuhay na ang mga nilikha, itinanghal na ang mga gawa, at nakita na ng tumatangging sumampalataya na si Allah ay nag-isa-isa para sa kanya ng lahat ng gawa niya sa aklat na iyon na nagsabi si Allah tungkol doon:

.” ay doon iibigin ng tumatangging sumampalataya na siya sana ay naging alabok:

Dahil sa tindi ng hilakbot sa pagtayo [sa Araw ng Pagkabuhay], tunay na ang tao, kung sakaling minamay-ari niya ang lahat ng nasa lupa, ay talagang ipantutubos na sana niya iyon sa sarili mula sa pagdurusa sa Araw na iyon. Nagsabi si Allah:

Nagsabi pa Siya:

Dahil sa ang tahanang iyon ay tahanan ng pagganti at hindi tahanan ng mga mithiin, hindi maiiwasang makatagpo ng tao ang ganti sa gawa niya: kung mabuti ay mabuti ang ganti at kung masama ay masama ang ganti. Ang masama na makatatagpo ng tumatangging sumampalataya sa tahanang pangkabilang-buhay ay ang pagdurusa sa Impiyerno. Sinari-sari nga ni Allah sa mga mananahan sa Impiyerno ang mga uri ng pagdurusa upang malasap nila ang karubduban ng kinahinatnan ng gawa nila.

Nagsabi si Allah:

, Nagsabi pa Siya, na nagbabalita tungkol sa inumin nila at mga kasuutan nila: